Choroba wrzodowa to powszechny problem zdrowotny, który dotyka 5-10% dorosłej populacji, a jej objawy mogą być zarówno uciążliwe, jak i niebezpieczne. Wrzody żołądka i dwunastnicy, będące wynikiem wielu czynników, w tym zakażeń bakteryjnych oraz stylu życia, mogą prowadzić do poważnych powikłań, jeżeli nie zostaną odpowiednio zdiagnozowane i leczone. Mężczyźni są szczególnie narażeni, chorując na tę dolegliwość ponad dwukrotnie częściej niż kobiety. Zrozumienie przyczyn, objawów i możliwości leczenia jest kluczowe dla skutecznej walki z tą chorobą, a odpowiednia dieta może znacząco wspierać proces zdrowienia. Warto zatem przyjrzeć się bliżej temu schorzeniu, aby lepiej zrozumieć jego epidemiologię i skutki zdrowotne.
Choroba wrzodowa: definicja i epidemiologia
Choroba wrzodowa atakuje przewód pokarmowy, tworząc bolesne ubytki w błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy. Dotyka ona 5-10% dorosłych, przy czym mężczyźni są ponad dwukrotnie bardziej narażeni na tę dolegliwość niż kobiety.
Przyczyny i czynniki ryzyka choroby wrzodowej
Bakteria Helicobacter pylori jest główną przyczyną choroby wrzodowej, odpowiadając za 75-90% wrzodów dwunastnicy i około 70% żołądka. Do rozwoju schorzenia przyczyniają się również niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen czy aspiryna. Palenie tytoniu, predyspozycje genetyczne oraz długotrwały stres to kolejne czynniki ryzyka zwiększające prawdopodobieństwo wystąpienia choroby.
Jakie są objawy choroby wrzodowej: co warto wiedzieć?
Odczuwasz pieczenie, ucisk lub tępy ból w nadbrzuszu? Możliwe, że to wrzód. Dyskomfort pojawia się zazwyczaj na czczo lub po posiłku, w zależności od umiejscowienia schorzenia. Często towarzyszą mu:
- zgaga,
- nudności,
- wymioty,
- ogólne rozbicie.
Niestety, niektóre wrzody rozwijają się bezobjawowo, co znacznie zwiększa ryzyko powikłań.
Jak diagnozować chorobę wrzodową?
Leczenie choroby wrzodowej: metody i leki
Leczenie wrzodów żołądka i dwunastnicy skupia się na eliminacji bakterii *Helicobacter pylori* za pomocą antybiotyków, takich jak: klarytromycyna, amoksycylina czy metronidazol. Istotne jest również ograniczenie wydzielania kwasu żołądkowego. W tym celu stosuje się inhibitory pompy protonowej, takie jak omeprazol i pantoprazol. Dodatkową ulgę w bólu przynoszą leki zobojętniające, zawierające m.in. wodorotlenek magnezu i glinu. W skrajnych przypadkach, takich jak perforacja lub krwawienie, konieczna może być interwencja chirurgiczna.
Dieta w chorobie wrzodowej: co jeść, a czego unikać?
Właściwa dieta odgrywa kluczową rolę w leczeniu choroby wrzodowej, łagodząc objawy i przyspieszając rekonwalescencję. Zaleca się spożywanie lekkostrawnych posiłków, regularnie, 5-6 razy dziennie, lecz w mniejszych porcjach.
- gotowane warzywa, takie jak: marchew, ziemniaki, buraki,
- chude mięso – drób, indyk, cielęcina,
- ryby,
- jajka na miękko,
- kleiki i kasze,
- pieczywo pszenne, najlepiej czerstwe.
Unikaj:
- potraw smażonych, pikantnych, marynowanych i wędzonych,
- tłustych mięs, zwłaszcza wieprzowiny i baraniny,
- ostrych przypraw, takich jak chili czy pieprz,
- mocnej kawy i herbaty,
- alkoholu, napojów gazowanych i słodyczy.
Eliminacja tych produktów minimalizuje podrażnienia błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, wspomagając tym samym gojenie się wrzodów.
Jakie są powikłania choroby wrzodowej: co grozi pacjentom?
Choroba wrzodowa jest niebezpieczna i może prowadzić do poważnych komplikacji, takich jak:
- krwotok z przewodu pokarmowego, objawiający się krwawymi wymiotami lub czarnymi, smolistymi stolcami,
- perforacja (przedziurawienie ściany żołądka lub dwunastnicy), powodująca nagły, ostry ból brzucha,
- niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego, której towarzyszą wymioty, zaparcia i wzdęcia,
- niedokrwistość (spowodowana utratą krwi), objawiająca się zmęczeniem, bladością i osłabieniem.
Nieleczona choroba wrzodowa stanowi realne zagrożenie dla życia.
Inspirację do artykułu dostarczył Choroba wrzodowa – przyczyny, objawy i metody leczenia.
Loading ...